معنی خشک آوردن در لغت نامه دهخدا

کنایه از سخن نگفتن و سکوت کردنی باشد از غایت اعراض و بی دماغی:، مستی فزود اندر سرم، خامش کنم خشک آورم، خواهی تمامش بشنوی، امشب برو فردا بیا.، مولوی (از انجمن آرای ناصری).، خشک می آورد او را شهریار، او مکرر کرد رقعه چندبار.، مولوی (مثنوی).،، اصطلاحی است در تداول حمامیان بمعنی لنگ خشک آوردن برای مشتری. (یادداشت بخط مؤلف)

معنی خشک آوردن در فرهنگ لغت هوشیار

سکوت کردن بسبب اعراض و بیحوصلگی سخن نگفتن

معنی خشک آوردن - جستجوی لغت در جدول جو

خشک آوردن(بَ نِ / نَ دَ)

لغت نامه دهخدا

خشک آوردن

فرهنگ لغت هوشیار

خشم خوردن

(بِ / بُ لَ دَ)

غیظ خود را فروبردن. کظم غیظ کردن. عصبانیت خود را فرونشاندن:
از راستی تو خشم خوری دانم
بر بام چشم سخت بود آژخ.
کسائی مروزی

لغت نامه دهخدا

رشک خوردن

(تَ رَ تَ)

رشک آوردن. رشک آمدن. رشک ورزیدن: غیار. غیره. غیر. (منتهی الارب) :
رشک رقیب می خورم لیک عوض نمی کنم
با لب خنده خیز او دیدۀ گریه زای را.
ظهوری (از آنندراج).
و رجوع به رشک آوردن و رشک آمدن و رشک ورزیدن شود

لغت نامه دهخدا

خشم آوردن

(بِ / بُ شُ دَ)

برآشفتن. عصبانی شدن. غضبناک شدن:
شیر خشم آورد و جست از جای خویش.
رودکی.
مار را هر چند بهتر پروری
چون یکی خشم آورد کیفر بری.
بوشکور بلخی.
چو خشم آورم شاه کاوس کیست
بمن دست یازیدن طوس چیست.
فردوسی.
پدر وار خشم آورد بر پسر.
سعدی (بوستان).
چو خشم آری آنگه شوند از تو سیر
که از بام پنجه گز افتی بزیر.
سعدی (بوستان).
- خشم آوردن بر، عصبانی شدن بر کسی. غضبناک شدن بر کسی. توضیح: ’خشم آوردن’ با کلمه ’بر’ متعدی میشود

لغت نامه دهخدا

رشک آوردن

(تَ اُ دَ)

حسد بردن. رشک بردن. حسادت ورزیدن. (یادداشت مؤلف) :
بر این آب غیرت برد آب حیوان
بر این حوض رشک آورد حوض کوثر.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

بخاک آوردن

(مُ)

بخاک رساندن. پست کردن:
چو مارا بود یار یزدان پاک
سر دشمنان اندر آرم بخاک.
؟
و رجوع به خاک شود

لغت نامه دهخدا

خاک خوردن

(بِ جَ رَ تَ)

خوردن خاک. کنایه از توجه بدنیا کردن و بامور پست نظر انداختن است، خوردن خاک چیزی را، کنایه از نابود شدن آن چیز است بوسیلۀ خاک. از بین رفتن:
بسی بر نیاید که خاکش خورد
دگر باره بادش بعالم برد.
سعدی (بوستان)

لغت نامه دهخدا

خبر آوردن

(بَ دَ دَ)

سخن چینی کردن. بردن خبر از مکانی به مکان دیگر به جهت نمامی، سعایت کردن. غمازی کردن، اطلاع از امری دادن. کسی را با نقل خبر از امری مطلع کردن:
زیرا که درختی که مر او را نشناسی
بارش خبر آرد که بود دست نهالش.
ناصرخسرو
بارت خبر آرد از آب حیوان
برگت خبر آرد ز روی حوا.
ناصرخسرو.
خبر بیاور از ایشان بمن چو داده بوی
ز حال من بحقیقت خبر مر ایشان را.
ناصرخسرو.
خبر آورد مبشر که ز بطنان عراق
وفد منصور همی آید و رفد مرفود.
سعدی.
، پیغام آوردن:
گر ز آمدنت خبر بیارند
من جان بدهم بمژدگانی.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

خشم آوریدن

(بِ / بُ کَ دَ)

خشمگین شدن. غضبناک شدن:
چون کشف انبوه غوغایی بدید
بانگ و ژخ مردمان خشم آورید.
رودکی

لغت نامه دهخدا

خوب آوردن

(بَ بَ اَ نِ / نَ دَ)

خوب آمدن مهره در بازی نرد. کنایه ازهر موافق میل آمدن حادثه ای. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خوش آوردن

(چَ دَ)

خوب آوردن. موافق میل آوردن. کارها بر اثر تقدیر موافق. (یادداشت مؤلف) ، تملق کردن. تملق گفتن. (یادداشت بخط مؤلف).
- خوش آوردن بکسی، طبق میل او گفتن. تملق گفتن. برای تملق او گفتاری یا کرداری را بجای آوردن

لغت نامه دهخدا

خوی آوردن

(کَ / کِ دَ)

عرق کردن. عرق کنانیدن. (ناظم الاطباء). ادرار عرق. (یادداشت بخط مؤلف) ، به عرق کردن داشتن.
- خوی آوردن تب،تبی که به عرق کردن رسیده باشد. عرق کردن در تب. (یادداشت بخط مؤلف). تملل. (منتهی الارب) ، شرمسار کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عشق آوردن

(خَ / خیا تَ)

عاشق شدن. عشق ورزیدن. عاشقی کردن. شیفته شدن: به این خوبی که آفتابست نشنیده ایم که کسی او را دوست گرفته باشد و عشق آورده. (گلستان سعدی).
هرکه می با تو خوردعربده کرد
هرکه روی تو دید عشق آورد.
سعدی.
قضاء لازمست آن را که بر خورشید عشق آرد
که همچون ذره در مهرش گرفتار هوا ماند.
سعدی

معنی خشک آوردن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما